Јануари зад нас собори температурни рекорди, што дополнително ја зголемува итноста за драстично намалување на стакленички гасови.
Алтернативата е пробивање на границата на просечно глобално затоплување од 1,5°C до 2030 година.
Тековната година ја започнавме на најлош можен начин, бидејќи јануари бил најтопол откако постојат мерењата, надминувајќи го прединдустрискиот просек за 1,7°C, се вели во извештајот на European Union Climate Change Service Copernicus.
Samantha Burgess од Copernicusја нагласи потребата од итно и значително намалување на емисиите на стакленички гасови за да се спречи зголемувањето на глобалните температури.
Во текот на 12-месечниот период кој завршува во јануари, просечната глобална температура на површината го надмина прагот од 1,5°C поставен на глобалниот самит за климата во Париз во 2015 година.
Richard Betts од Met Officea на UK открива дека сегашната долгорочна просечна температура е 1,25°C над прединдустриските нивоа.
Со постојаното зголемување на емисиите на јаглерод, проекциите укажуваат на веројатно прекршување на границата од 1,5°C, веројатно до 2030 година. Климатските модели се усогласени со растечкиот долгорочен просек, но екстремно брзото затоплување забележано во текот на изминатата година, вклучително и првиот ден од 2023 година од 2°C над просекот, во споредба со периодот помеѓу 1850 и 1900 година, ги надмина очекувањата.
Причината за неодамнешното забрзано затоплување останува неизвесна, со потенцијални фактори, вклучувајќи ја ерупцијата на вулканот Тонга во 2022 година, кој внесе значителна количина на вода во стратосферата и намалувањето на аеросолското загадување од бродовите.
Дефиницијата на прединдустриската температура како просечна од 1850 до 1900 година, иако е практична поради ограничениот температурен рекорд во минатото, може да доведе до потценување на затоплувањето кое се припишува на емисиите на фосилни горива.
Студиите сугерираат потенцијална погрешна пресметка, при што една од 2017 година сугерира грешка од околу 0,2°C, а друга, врз основа на анализа на морските сунѓери, што укажува на отстапување од 0,5°C, што сугерира дека границата од 1,5°C всушност веќе е пробиена. Сепак, консензусот во научната заедница за ова е сè уште неостварлив.
Од друга страна, итноста за справување со забрзаниот тренд на затоплување ја нагласува клучната важност за ублажување на емисиите на стакленички гасови за да се спречи влијанието врз глобалните температури.
