„Ноќните птици“ умираат порано, но не мора ако ги променат овие навики

892

Кога научниците ги земале предвид сите фактори, откриле дека не е сè толку едноставно како што изгледало на прв поглед.

Луѓето кои остануваат будни до доцна нема да умрат помлади од оние кои рано стануваат, сè додека не ги користат тие подолги ноќи за да пијат и пушат, покажало 37-годишно истражување.

Претходните истражувања покажале дека луѓето кои остануваат будни до доцна и се борат да станат од кревет имаат поголема веројатност да страдаат од низа здравствени проблеми.

Во 2018 година, една голема студија во Велика Британија открила дека „ноќните птици“ имале 10 отсто поголем ризик од смрт во период од 6,5 години.

Иако ова е потенцијално загрижувачка вест, студијата не ги земала предвид факторите како што се консумирање алкохол или пушење. Така, истражувачите во Финска се обиделе да дознаат повеќе во студијата објавена во списанието Chronobiology International.

Истражувањето следело речиси 24.000 истополови близнаци кои во 1981 година се определиле дали се утрински или вечерни типови на личност.

Трет рекле дека донекаде се вечерен тип, додека 10 проценти рекле дека дефинитивно се. Другите биле утрински типови.

Вечерните типови биле главно помлади и повеќе пиеле и пушеле. До 2018 година, повеќе од една третина од близнаците умреле.

Во текот на 37 години, истражувачите откриле дека „ноќните птици“ имале девет проценти поголем ризик од смрт од сите причини, стапка слична на онаа во студијата од 2018 година.

Оваа разлика главно се должи на пушењето и алкохолот, според финската студија.

На пример, било откриено дека непушачите кои пиеле малку не умреле порано.

Водечкиот автор на студијата, Christer Hublin од Finnish Institute of Health, изјави за AFP дека ноќните типови треба да се променат доколку сакаат да го намалат ризикот од рана смрт.

Очигледно, вечерните типови треба критички да размислуваат за количината на алкохол и тутун што ја консумираат, рече тој.

  • Ако овие фактори на ризик се стават настрана, времето на спиење или нивниот хронотип има „мал или никаков“ придонес за нивната смртност, додаде Hublin.