Еден ден го прашав мојот јапонски колега, наставникот Yamamoto:
– Кога се слави Денот на учителите во Јапонија, како го прославувате?
Изненаден од моето прашање, тој одговори:
– Немаме учителски празник.
Штом го чув неговиот одговор, не знаев дали да му верувам или не, а мене ми помина мислата: „Зошто земја во која се развиени економијата, науката и технологијата има непочитување кон наставникот, кон неговата работа?“.
Еден ден, после работа, Yamamoto ме покани да го посетам кај него дома. Бидејќи живееше далеку од училиште, отидовме со метро. Во вечерните саати на „шпицот“ вагоните на метрото беа полни.
Одеднаш, дедото што седеше до мене ми отстапи место. Не сфаќајќи таков однос на почит кон една постара личност, не можев да ги прифатам неговите предлози, но тој беше упорен, бев принуден да седнам. Откако излегов од метрото, го замолив Yamamoto да објасни зошто дедото ми го отстапи своето место. Yamamoto се насмевна и покажа на мојта учителска легитимација и ми рече:
– Овој старец ја виде вашата легитимација за учител и во знак на вашиот статус се откажа од своето место.
Бидејќи првпат одев кај учителот Yamamoto, ми беше незгодно да одам со празни раце, па решив да купам подарок. Ги споделив моите размислувања со Yamamoto, тој ме поддржа и рече дека пред мене има учителска продавница. Повторно не можев да ги контролирам емоциите.
Привилегии што им се даваат само на наставниците? Прашав.
Откако ги потврди моите зборови, Yamamoto рече:
– Во Јапонија наставникот е најпочитуваната професија, најпочитуваната личност. Јапонските претприемачи се многу среќни кога наставниците доаѓаат во нивните продавници, сметаат дека тоа им е голема чест.
За време на мојот престој во Јапонија, многу пати сум видел колку Јапонците ги почитуваат наставниците. За нив се одредени места во метрото, се отвораат специјални продавници, наставниците не стојат во редици за билет за секаков вид превоз.
Затоа, на јапонските учители не им треба посебен празник кога секој ден од нивниот живот е како празник.
Прераскажувајќи ја оваа приказна, со целото мое срце посакувам нашето општество да порасне на такво ниво, до таков однос кон учителот и наставниците да бидат достојни за толку висока титула! Пренесете им го ова на сите наши колеги. Нека ни чука гордоста во гради.
