Често се вели дека војните во иднина нема да ги добијат војниците на боишта кои го држат прстот на чкрапалото, туку компјутерските експерти и хакери кои го држат прстот на “маусот”.
Сајбер напади, пресретнување и прекинување на комуникацијата, саботажа на критична инфраструктура, преземање контрола над непријателските компјутерски системи се само некои од начините на кои хакерите во воени униформи можат да победат во војни дури и пред да биде истрелан првиот куршум.
Но, британскиот генерал Патрик Сандерс на друг начин предупреди дека завојуваните страни можат да дејствуваат во сајбер просторот. Во некои случаи, изјави за „Sky News“, најважниот начин да се користи сајбер-просторот е да се влијае врз луѓето, а не да се саботира. На тој начин се уништуваат општествата.
Тој ги обвини Русите и Кинезите, кои за да ги обезбедат своите цели, започнале да користат активности што не биле поврзани со воена акција:
– Најопасното оружје не мора да е испукан куршум, туку алатки и платформи дизајнирани да се поврзат како социјални мрежи за ширење теории на заговор, поттикнувајќи ја поделбата на општеството и уништувајќи ја одвнатре, како и поттикнување граѓанска војна.
Како може државата да се бори против овој вид неконвенционален напад?
Еден од начините на кој британската војска ги штити своите демократски процеси е со офанзивни сајбер напади врз непријателот, додека директорот на GCHK (британски центар за комуникација), Џереми Флеминг, изјавил дека тие се подготвени да нападнат и имаат алатки со кои можат да пробијат непријателски телефони.
Иако досега, според Флеминг, тие не учествувале во кибер напади врз други земји, тој го потврди своето учество во сајбер акции против ИД во Сирија и Ирак, во кои спречиле непријателска комуникација.
