Револуционерен нов метод може да произведе водород од морска вода без токсичен хлор, што го отвора патот за одржлива енергија и, во исто време, големо отстранување на CO2 од атмосферата.
Новото откритие во производството на водород овозможува да се користи морската вода без да се произведува штетен гас од хлорот. Станува збор за иновација која сега ќе се произведува во комерцијални размери. Методот вклучува разделување на морската вода на употребливи водород и кислород, заедно со киселински и алкални текови кои можат да се рециклираат и безбедно да се вратат во океанот.
Традиционалната електролиза е можна само со чиста вода, глобален ресурс кој е сè поредок. Тие електроди ја елиминираат зависноста на процесот од чиста вода и наместо тоа го користат најзастапениот извор на вода во светот: океанот, рече во соопштението за печатот Doug Wicks од Агенцијата за напредни истражувачки проекти на американското Министерство за енергија (ARPA-E).
Startup компанијата Equatic од Калифорнија со поддршка на ARPA-E ја разви споменатата технологија. Произведениот кислород и водород ќе се продаваат за да се надоместат трошоците, додека алкалната струја реагира со атмосферскиот CO2 за да формира стабилни минерали кои се враќаат во морето. Киселиот ток, по балансирање на pH вредноста, може да се рециклира.
Предизвикот да се работи со морска вода, полна со соли и минерали што штети на опремата, се решава со слој кој блокира хлор. Ова овозможува одвојување на кислородот од водата без формирање на токсичен хлор. Лабораториските тестови покажуваат дека новите аноди можат да траат најмалку три години пред да имаат потреба од одржување.
Независниот експерт Pau Farras од Irish University во Galway забележува дека е потребно тестирање во реалниот свет, иако новиот метод ветува многу. Треба да видиме вистински перформанси во реално опкружување, вели тој.
Фабриката во Калифорнија сега ќе произведува 4.000 аноди годишно за демонстративната фабрика во Сингапур. Фабриката ќе отстранува 10 тони CO2 и ќе произведува 300 килограми водород дневно.
Извор: New Scientist
