Торинската плаштеница е една од најпознатите христијански реликвии, позната по препознатливиот преглед на машко тело што може да се види на тесно парче ленено платно.
Името го добила по градот Торино во Италија, каде што се чува во катедралата Св. Јован Крстител.
Многу верници веруваат дека оваа ткаенина ја претставува плаштеницата во која бил завиткан Исус Христос по неговата смрт на крстот. Но, според ново изненадувачко истражување предводено од Cicero Moraes, бразилски експерт за графика, Торинската плаштеница не била користена за завиткување на телото на Исус по распнувањето.
Анализата, имено, укажува на значителни несогласувања меѓу принтот на платното и обликот на човечкото тело, што отвора нови сомнежи за неговото потекло. Moraes користел технологија за виртуелна симулација за да ги мапира отпечатоците од обвивката на 3D сликата на телото.
Покровот на Торино, Фото: Wikimedia Commons
Уметничко дело со порака
Притоа, тој анализирал дали дамките се точно порамнети. Добиените слики откриле изобличувања кои ја доведуваат во прашање идејата дека покровот го покрива човечкото тело во тридимензионална форма.
„Можноста тоа навистина да се случи е многу мала“, објаснува Moraes.
Покривката, која датира од средината на 14 век, долго време ги поделувала експертите. Некои тврдат дека се работи за остаток од погребот на Исус Христос, додека други сметаат дека се работи за средновековен фалсификат. Moraes презентира трета теорија, сугерирајќи дека Плаштеницата е внимателно изработено парче христијанска уметност.
„Тоа е всушност дело на христијанската уметност, кое многу успешно успеала да ја пренесе својата замислена порака“, рече тој.
Симулацијата на Moraes покажа дека отпечатоците од крвавата дамка на ткаенината, доколку ги остави 3Д човечко тело, ќе бидат „повеќе поотечени и изобличени“ од јасната фигура слична на фотокопијата што се појавува на платното.
Сомнителнниот Папа
Дополнително, студијата откри неусогласеност во областите како што се скалпот, прстите на нозете, торзото, препоните и вратот, кои требале да бидат видливи доколку обвивката директно се обвиткувала околу телото.
„Тоа повеќе ми се чини како невербално иконографско дело кое многу успешно ја послужило целта на религиозната порака содржана во него“, заклучува Moraes.
Скептицизмот за автентичноста на платното не е нов. Уште во 1390 година, Pope Clement VII изрази сомнеж, истакнувајќи дека ткаенината „изгледа како слика или панел направен да претставува или имитира покров“.
Најновите откритија додаваат уште еден слој на мистерија на овој вековен артефакт, доведувајќи го во прашање неговиот статус на света реликвија и сугерирајќи дека наместо тоа може да биде извонреден дел од христијанската иконографија.
