Новообјавената книга откри супер-таен план од времето на Студената војна, чија цел е да ги заштити САД од советски нуклеарен напад со запирање на ротацијата на Земјата.
Проектот Retro бил замислен од американски воени аналитичари во 1960 година.
Предложено е да се користат 1.000 масивни ракети, обично резервирани за лансирање нуклеарно оружје и вселенски летала, за да се генерира доволно потисок за моментално да се запре ротацијата на Земјата.
Драстичната мерка имала за цел да ги поттикне советските ракети да ги надминат нивните наменети цели во САД.
Според тој предлог, доколку американските системи за откривање ракети ги идентификуваат дојдовните советски ракети над Северниот пол, ракетите Атлас би се активирале.
Кратка пауза во ротацијата на Земјата ќе предизвика советските проектили, кои патуваат по инерцијална траекторија, да ги пропуштат стратешките ракетни бази лоцирани во Dakota, Wyoming, Montana, и Missouri.
Катастрофален план
Планот, инициран од неколку функционери на воздухопловните сили, на крајот го привлече вниманието на Daniel Ellsberg, планер за нуклеарна војна, а потоа и свиркач на Pentagon Papers. Во својата книга „The Doomsday Machine“ од 2017 година, Ellsberg го опишува своето првично неверување, мислејќи дека планот е шега, но сфаќајќи ја неговата сериозност кога ги видел иницијалите на службеникот.
Ellsberg ја детализира логиката на планот: со предизвикување на советските ракети да се надминат, американските копнени одмазднички сили ќе останат недопрени. Ова ќе овозможи контранапад откако ќе продолжи ротацијата на Земјата, таргетирајќи ги советските градови и воени локации.
Сепак, Ellsberg идентификувал неколку критични недостатоци во планот. Аголниот моментум на површината на Земјата би значел дека сè што не е закотвено ќе продолжи да се движи со голема брзина, што ќе резултира со катастрофални последици. На екваторот, брзината на ротацијата на Земјата е околу 1.600 km/h, што би се претворило во ветрови со супер-ураганска сила на глобално ниво.
„Не треба да бидете геофизичар за да видите некои недостатоци во оваа шема“, напиша Ellsberg.
Тој предвидел дека огромните ветрови ќе уништат згради и градови, додека крајбрежните области ќе бидат уништени од цунами, што ќе резултира со апокалипса споредлива со термонуклеарен напад.
„Криминално лудило“
Ellsberg подоцна потврдил со еден физичар дека дури 1.000 ракети нема да бидат доволни за да се запре ротацијата на Земјата. Обидот за таков подвиг веројатно би ја распарчил површината на планетата.
James Zimbelman, почесен геолог во Smithsonian’s National Air and Space Museum, објасни дека запирањето на ротацијата на Земјата ќе предизвика сè да биде исфрлено од површината, претворајќи ја во стопен океан.
Размислувајќи за поширокиот контекст на планирањето на нуклеарната војна, Ellsberg открива дека видел документ во кој се проценуваат повеќе од 500 милиони смртни случаи од нуклеарен напад на САД во 1961 година, вклучувајќи ги и жртвите од последиците во Европа. Тој ја опишува нуклеарната воена машина како „криминално лудило“, нагласувајќи дека институционализираната природа на таквото размислување промовира и бара такви екстремни мерки.
„Како што наскоро ќе откријам, проценките на Здружената команда за ефектите од спроведувањето на нивните први планови за напад предвидувале убиство на повеќе од половина милијарда луѓе со наше оружје во рок од неколку месеци“, напиша Ellsberg . „Како да се опише ова, освен со лудило?
Книгата на Ellsberg фрла светлина врз мрачната реалност и екстремните предлози разгледани за време на Студената војна, истакнувајќи ја континуираната опасност што ја претставуваат нуклеарните арсенали и институциите што управуваат со нив.
