Новооткриените 40-годишни документи на CIA детално го прикажуваат извонредниот проект „видовито истражување на Марс“.
Ова се експерименти кои би можеле да се споредат со најлудите приказни од научната фантастика.
Декласифицираната датотека, насловена како „Mars Exploration“, од 22 мај 1984 година, опишува „тест на субјект кој користел астрална проекција за да ги открие милионските тајни на Црвената планета“.
Досието опишува како на јасновидецот му биле дадени географските координати на Марс и побарале да опише што видел. Субјектот рекол дека од косо ја гледал „пирамидата или нешто што има таков облик“ и опиша средба со „многу високи и слаби хуманоиди“, кои тој ги нарече „сенки на древни суштества“.
Мудри, но очајни суштества
Визијата на видовитиот сугерирала дека овие марсовци биле древен вид кој градел пирамиди како засолништа од катаклизмичните бури. „Тоа е нешто како…строго функционално место за спиење…или хибернација“, опиша тој, додавајќи дека овие суштества биле мудри, но очајни, бидејќи нивното општество се соочувало со неизбежен колапс.
„Тие бараат начин да преживеат, но едноставно не можат“, забележал субјектот, сугерирајќи дека некои го напуштиле Марс во потрага по нов дом, додека други останале заробени. Што се случило со оние што заминале останува непознато, што натерало некои ентузијасти да шпекулираат дали Марсовците можеби дошле на Земјата.
Споменатата мисија била дел од поширокиот проект на CIA телеперцепција или „далечинско гледање“ во текот на 1980-тите. Програмата, чија цел била да тестира дали поединците можат психички да патуваат низ времето и просторот, била наречена STARGATE.
Како дел од програмата, експертите на CIA истражувале неконвенционални методи за собирање разузнавачки информации. Сепак, програмата била прекината во 1995 година, за време на мандатот на претседателот Bill Clinton.
Бескрајни шпекулации
Програмата е прекината поради неколку причини. Најпрво се намалил буџетот, а ни резултатите не бле баш очекувани. На пример, еден јасновидец наводно се фокусирал на burrito за време на сеансата. Најверојатно бил гладен.
Сепак, досието за истражување на Марс останува интересен артефакт на експериментирањето од времето на Студената војна.
Дали овие визии би можеле да укажат на древна марсовска цивилизација или биле едноставно измислени толкувања?
Досието не нуди дефинитивни одговори, оставајќи простор за бескрајни шпекулации.
Без оглед на тоа дали суштествата опишани од психичката се плод на имагинацијата или доказ за одамна изгубен марсовец, целата приказна е всушност неочекуван пресврт во човечката потрага по вонземјани. Да заклучиме, кога станува збор за откривање на мистериите на универзумот, вистината честопати може да биде почудна од фикцијата.
