Морничавиот звук на свирчињата на смртта на Ацтеките им пркоси на категоризацијата, предизвикувајќи сложени одговори на мозокот и откривајќи ги неговите ритуални врски со стравот, симболиката и божественото.
Свирчето на смртта на Ацтеките, инструмент во облик на череп, познат по своите морничави звуци, е повеќе од историска необичност. Неодамнешното истражување открива дека неговите тонови ги активираат сложените процеси на мозокот и истакнуваат вознемирувачка мешавина на природни и вештачки својства на тоа бизарно свирче.
Швајцарски и норвешки научници, предводени од неврологот Sasch Frühholz од University of Zurich, го испитувале влијанието на свирежот на Ацтеките врз човечкиот мозок. Тие регрутирале 70 европски доброволци за психоакустични тестови и ги изложиле на различни звуци, вклучително и звуците од свирчето на смртта.
Имено, учесниците не биле свесни за морничавите звуци кои ќе бидат вклучени, што обезбеди непристрасни реакции. Од нив, 32 биле подложени на fMRI скенирање додека слушале случајни категории на звуци, како човечки и животински звуци, музички тонови и природни звуци.
Звук кој пркоси на јасната категоризација
Звукот на свирчето на Ацтеките предизвика силни споредби со крик. Покажавме дека звуците од свирчето на Ацтеките доминантно се доживуваат како аверзивни и застрашувачки и дека имаат хибридно природно-вештачко потекло, нагласија авторите на истражувањето објавено во списанието Communications Psychology. Таа уникатна мешавина го предизвикува нашиот мозок, каде што двосмисленоста помеѓу природното и вештачкото предизвикува непријатност.
Скенирањето на мозокот на учесниците во истражувањето покажало дека свирчето на Ацтеките ги активира аудитивните региони од понизок ред, приспособени на вознемирувачки стимули, како што се врисоци или плачења.
Овој одговор ги поттикнува мозочните региони од повисок ред, како што се инфериорниот фронтален кортекс и медијалниот фронтален кортекс, да се вклучат во сложената класификација и асоцијативна обработка. Тиувидите објаснуваат зошто звукот на свирежот на Ацтеките е толку вознемирувачки, бидејќи се спротивставува на јасната категоризација и создава двосмислена, алармантна перцепција.
Иако често се вели дека се користеле во војување, доказите сугерираат дека свирчињата на Ацтеките биле првенствено ритуални. Пронајдени во гробовите кои датираат помеѓу 1250 и 1521 година, тие веројатно биле поврзани со жртвени церемонии и симболични прикази.
Научниците веруваат дека свирчињата на Ацтеките можеби биле во чест на Ehecatl, богот на ветерот на Ацтеките, кој одиграл клучна улога во митовите за создавањето. Ehecatl патувал во подземјето за да ги добие коските од претходните светски времиња за да создаде човештво, се вели во студијата. Алтернативно, тие можеле да ги имитираат жестоките ветрови на Mictlan, подземјето на Ацтеките.
Со оглед на аверзивната/застрашувачката и асоцијативната/симболичната природа на звукот, како и моментално познатите места за ископување на ритуалните погребни места со човечки жртви, употребата во ритуални контексти изгледа многу веројатна, заклучуваат авторите на студијата.
Извор: Science Alert
