Новото истражување ја нагласува потребата да се одговори на потенцијалните здравствени ризици поврзани со истражувањето на длабоката вселена, со посебен фокус на заштита на сексуалното здравје на астронаутите.
Истражувањето на вселената може да има непредвидени последици врз човечкото тело, бидејќи една неодамнешна студија на стаорци изложени на симулирани вселенски средини открива потенцијална врска помеѓу бестежинската состојба, вселенското зрачење и еректилната дисфункција.
Повеќе од една година по експериментот, стаорците покажале постојани знаци на еректилна дисфункција, првенствено припишана на галактичките космички зраци.
Студијата, предводена од физиологот од Државниот универзитет во Флорида, Мануела Андраде, фрла светлина на претходно занемарениот аспект на влијанието на вселенското патување врз здравјето на луѓето.
Според тимот на Андраде, истражувањето покажува дека симулираниот вселенски лет предизвикува долгорочно нарушување на невроваскуларната еректилна функција, што претставува нов здравствен ризик што треба да се земе предвид при истражувањето на длабоката вселена.
Резултати од студијата
Со милиони години, човештвото еволуирало во рамките на гравитациската сила на Земјата и заштитниот штит на нејзината атмосфера. Патувањето во вселената, кое е релативно краток период од нашето постоење, воведува предизвици за човечката физиологија, вклучувајќи губење на густината на коските и мускулите, прераспределба на течности, зголемен ризик од рак, а сега и еректилна дисфункција, поради изложеност на космички зраци.
Студијата, која е објавена во The FASEB Journal, се фокусира на 86 машки стаорци изложени на симулирани вселенски услови, вклучувајќи микрогравитација и различни дози на симулирано галактички космичко зрачење. Истражувачите забележале трајни ефекти врз вените и артериите кои го снабдуваат пенисот со крв, при што галактичките космички зраци се идентификувани како примарен виновник дури и по подолг период на опоравување.
Најштетните промени во васкуларната реактивност првенствено биле предизвикани од галактичките космички зраци, кои биле забележани по продолжен период на опоравување по симулиран вселенски лет, истакнуваат авторите на гореспоменатата студија.
Зрак надеж за астронаутите
Сепак, има трошка надеж. Физиологот и уролог Џастин Ла Фавор од Државниот универзитет во Флорида сугерира дека и покрај долгорочните негативни ефекти на космичкото зрачење, интервенциите насочени кон редокс (хемиска реакција која вклучува оксидација и редукција) и патишта на азотен оксид потенцијално би можеле да ја третираат еректилната дисфункција.
Пензионираниот астронаут на НАСА, Мајк Мулан, на хумористичен начин ги опиша своите искуства во вселената во интервју за Men’s Health уште во 2014 година. Неколку пати ќе се разбудев од сон и ќе имав ерекција со која можев да пробијам криптонит, е графичкиот опис што Мулан му го дал на споменатото списание.
