Бурна приказна за една од најубавите жени во светот | Татко ѝ не ја признал, сакала со целото срце, Тито и подготвил штрудла

6802

Една од последните големи диви на светскиот филм во нејзините мемоари „Вчера, денес, утре“ открива детали од нејзиниот бурен љубовен живот во кој се најдоа најголемите холивудски заводници.

И покрај фактот дека нејзината слава не згаснувала со децении, италијанската убавица успеала да ја зачува аурата на тајноста.

Цел живот, инсистирала на зачувување на приватноста и достоинството, дури и во нејзините мемоари објавени во 2014 година, „Вчера, денес, утре“.

Но, сепак, актерката открива неколку тајни од нејзиниот бурен љубовен живот. Таа пишува за нејзините познати додворувачи, меѓу кои биле и Марлон Брандо, Питер О’Тул и Кери Грант.

Кутија со пожолтени букви

За целите на биографијата, легендарната дива се сеќава на своето детство обележано со вонбрачно раѓање и војна. Таа се сеќава и на своите први чекори во светот на модата, а потоа и на филмот, соработката со колегите, тешките моменти и искушенијата.

Идејата за исповед се родила кога пронашла кутија со пожолтени букви и стари фотографии. Многу од овие писма најдоа место во новата биографија, меѓу кои и она испратено на баба ѝ, мајката на татко ѝ, ден по првото причестување на Софија.

  • Сакана бабо, вчера го добив твоето писмо со чек за 300 лири. Ви благодарам што сте заинтересирани за мене, и бидејќи не можам лично да му пишам на татко ми, затоа што немам негова адреса, ве молам заблагодарете се за парите што ми ги испратил – напишала Софија Лорен

Споменатото писмо, како и скоро целата книга, јасно зборува за комплицираното и тешкото детство на славната актерка. Родена е на 20 септември 1934 година, како вонбрачно дете во Рим. Нејзиниот татко Рикардо Шиколоне и го дал презимето, но не сакал да се ожени со нејзината мајка, учителката по пијано, Ромилда Вилани. Четири години подоцна, парот добил и втора ќерка Марија, но Рикардо не сакал ниту не да ја признае.

Во сенката на мајка ѝ

Софија Лорен со мајка ѝ Ромилда Вилани

Софија живеела со нејзината мајка, сестра и родителите на мајка ѝ во Позулија, близу Неапол. Во нејзината биографија открива дека до својата петта година го нарекувала својот дедо татко, бабата мајка, а нејзината млада мајка „мамита“.

  • Му се молев на Бога мајка ми да не дојде во моето училиште затоа што се срамев од нејзината прекрасна убавина. Беше русокоса, висока, убава и, пред сè, немажена. А јас бев црна, слаба и висока девојка која ја нарекуваа чепкалка за заби – откри Лорен.

  • Но, додава таа, сè се сменило преку ноќ, кога наполнила 14 години.

  • Одеднаш почнаа да се вртат по мене на улица, мажите свиркаа, а жените си шепотеа едни на други. Тоа беше многу чудно чувството – се присетува таа.

Човекот кој се откажал од неа

Почнала да победува на локалните избори за Мис, а по сугестија на нејзината мајка, која исто така сонувала за актерска кариера, почнала да оди на аудиции. На 16-годишна возраст се појавила во култното филмско студио „Чинечита“ во Рим, каде што добила споредна улога во филмот „Quo Vadis“ на Мервин Лерој.

  • Возбудено ги погледнав Роберт Тејлор и Дебора Кер. А, фактот што дишев ист воздух како нив ме направи најсреќна на свет – напишала актерката.

Кадарот во кој се појавувала требала да го сними со сопругата на нејзиниот татко која исто така глумела во сцената со неа. Софија го нарекла тој момент „еден од најтешките во животот“.

Потоа, вели таа, сфатила дека треба да се откаже од презимето на човекот кој се откажал од неа.

Хемијата на славното тројство

Првата голема улога ја добила во 1953 година во филмската верзија на операта „Аида“, бидејќи нејзината попозната сонародничка Џина Лолобригида ја одбила улогата.

Една година подоцна, таа снимила два филма во кои се случуваат две круцијални познанства во нејзината кариера – со режисерот Виторио де Сика и актерот Марсело Мастројани. Во 1962 година, Де Сика ќе ја однесе на Оскарите со филмот „La Ciociara“, прв во нејзината кариера и прв доделен на главната актерка за странски филм. Триото Лорен – Де Сика – Мастројани ќе создаде ремек-дела на светската кинематографија, како што се „Вчера, денес, утре“ и „Брак на италијански начин“.

  • Хемијата меѓу нас беше скоро опиплива, и тоа е она што луѓето го гледаа на екранот. Постојано не прашуваа дали има нешто меѓу нас. Одговорот беше не. Цел живот бевме најдобри пријатели – рекла актерката.

Софија Лорен

Софија Лорен и Карло Понти

Ричард Бартон, Питер Селерс, Марлон Брандо паднаа пред нејзините нозе … Дури и предлогот за брак на Кери Грант не ја одврати од 22-години постариот, оженет и за глава понизок продуцент Карло Понти.

Откако основала семејство во 1970-тите, таа решила ретко да се појавува во филмови, затоа што сакала да се фокусира на улогата на мајка.

Патем, инспирацијата за нејзиното уметничко презиме Лорен е името на шведската актерка Марта Торен.

Скандалозна афера, па љубов

  • Тој беше постар од мене и многу повеќе од љубов, тој ми беше татко кој никогаш го немав – призна дивата.

Нивната врска започнала како скандалозна прељуба, за што дури беа повикани на суд, но двајцата преживеале сè: обвинение за бигамија, блуд, развод, закани од Католичката црква, два абортуса, бројни додворувачи на Софија …

Убавата актерка никогаш не дозволила никој да се сомнева во нејзината љубов кон Понти. На врвот на својата слава, таа се врати кај „нејзиниот Карло“ и нивните синови од прегратките на љубителите на филмот за кои воздивнуваа жените од целиот свет. И така педесет години. Таа му остана верна се до неговата смрт во 2007 година.

Невозможно е да се сака двапати во текот на животот

Кога новинарите ја прашаа дали размислува повторно да се омажи, таа одговори: “Никогаш повеќе. Невозможно е да се сака двапати во текот на животот”.

Познато е дека Јосип Броз Тито бил посетуван од многу филмски sвезди на неговиот имот во Бријони. Тито станал близок пријател со Софија, која поминала 15 дена со него. Италијанската дива дошла со нејзиниот син, кој во тоа време имал година и пол.

  • За време на посетата, таа направи сосови за шпагети во големи количини, тоа беше прекрасно. За возврат, Тито ѝ подготви штрудла Загорје со јаболка. Го рашири тестото на масата. Уживаше – рече сестрата на Јованка Броз.

Следната награда на Американската филмска академија се случила во 1991 година за целата нејзина кариера.

Покрај тоа, Софија освоила пет Златни глобуси, еден Златен лав, еден Греми, една награда Копа Волпи на Филмскиот фестивал во Венеција, 10 „Давиде ди Донатело“.

Во 1999 година, според Американскиот филмски институт се најдена 21-то место на листата на најпознати актерки во историјата на филмот. Таа е единствената актерка од списокот што е жива и денес.

Забелешка: Преземањето на оваа содржина е дозволено само ако го наведете изворот со задолжително линкување на нашиот домен и оригиналната статија!

Доколку сакате да прочитате повеќе содржини како оваа, препорачуваме да го посетите нашиот портал www.kukuriku.com.mk, а со лајк на нашата фан страна станувате дел нашето многубројно членство facebook.com/Kukuriku.mk/.

Познати цитати

– Кога сте мајка, никогаш не сте сами со своите мисли. Мајка мора секогаш да размислува двапати, еднаш за себе и вторпат за своето дете.

– Грешка е ако мислите дека кога ќе завршите со училиште, никогаш повеќе не мора да научите нешто ново.

– Сексапилот е 50 проценти од она што го имате и 50 проценти од она што луѓето мислат дека го имате.

– Убавината е внатрешно чувство што може да се види во човечкото око.

– Кога ќе научите да го користите вашиот ум, како и прав во камен, ќе станете навистина убави.

– Судбината главно се создава од нашите постапки.

– Ништо не ја прави жената поубава од верувањето дека е убава.

– Никогаш не се обидов да ги заборавам деталите од минатото, иако некои беа болни. Не ги разбирам луѓето што се кријат зад своето минато. Сè низ што поминувате ви помага да станете личноста што сте сега.

– Да се оди напред во тешка професија бара верба во себе. Затоа, некои луѓе со просечен талент, но со голем внатрешен нагон, одат многу подалеку од луѓето со далеку надмоќен талент.

– Ако никогаш не сте плачеле, вашите очи никогаш не можат да бидат убави.

– Зборот „акција“ секогаш ме ослободуваше. Трансформацијата е нешто што не можам да го објаснам, премногу анализа може да ја уништи.

– Мислам дека заведувањето доаѓа одвнатре. Тоа е нешто што го имате или го немате, навистина нема никаква врска со градите или бутовите или пукање на усните.

– Многу луѓе мислат дека сакаат работи, но тие навистина немаат сила, дисциплина. Верувам дека го добивате она што го сакате само ако го сакате доволно тешко.

Забелешка: Преземањето на оваа содржина е дозволено само ако го наведете изворот со задолжително линкување на нашиот домен и оригиналната статија!

Доколку сакате да прочитате повеќе содржини како оваа, препорачуваме да го посетите нашиот портал www.kukuriku.com.mk, а со лајк на нашата фан страна станувате дел нашето многубројно членство facebook.com/Kukuriku.mk/.