Бран енергија што потекнува од далечен пулсар ја погоди Земјата и ги збуни научниците со својата извонредна моќ

961

Земјата е погодена од најсилниот бран на гама зраци досега снимен од сосема неочекуван извор и целосно ги збуни астрономите!

Новото научно истражување го откри првиот космички трилер во кој Земјата примила неверојатно моќен бран од гама зраци од мистериозен пулсар.

Бран енергија што потекнува од далечен пулсар ја погоди Земјата и ги збуни научниците со својата извонредна моќ.

Овој интензивен излив на космички гама-зраци, кој е откриен од голема низа телескопи лоцирани во Намибија, е толку моќен што директното изложување на него би имало страшни последици за луѓето.

Изворот на оваа феноменално моќна експлозија на гама-зраци на овој феномен е пулсарот Vela, кој е оддалечен приближно 1000 светлосни години од нас. Пулсарот Vela е остаток од колосална ѕвезда која експлодирала во супернова пред околу 10.000 години, пред да се урне навнатре.

Нема вонземска комуникација

Најновата студија, објавена во списанието Nature Astronomy, откри дека енергетски најинтензивните гама зраци некогаш забележани дошле од пулсарот Velа. Arache Djannati-Atai, авторот на студијата од Лабораторијата за астрочестички и космологија во Франција (APC), отфрла какви било идеи за вонземска комуникација.

Со сигурност знаеме дека пулсарите се трупови на масивни ѕвезди и нема потреба од никаква вонземска интелигенција за да ги произведе сигналите што ги регистрираме на Земјата, објаснува Djannati-Atai.

„Ова откритие беше толку неочекувано … што некако беше тешко да се разбере“, вели Arache Djannati-Atai, астрофизичар од лабораторијата за астрочестички и космологија во Париз, која го водеше осветленото истражување.

Што се пулсарите?

Пулсарите вообичаено испуштаат зраци на електромагнетно зрачење што личат на космички светилници. Кога овие зраци минуваат низ нашиот Сончев систем, тие создаваат редовни блесоци на зрачење познати како импулси, кои можат да се детектираат во различни енергетски појаси од електромагнетниот спектар.

Овие мртви ѕвезди се речиси целосно составени од неутрони и се неверојатно густи, а една лажичка од нивниот материјал има маса поголема од пет милијарди тони, или околу 900 пати поголема од масата на Големата пирамида во Гиза, објаснува научникот од HESS (High Energy Stereoscopic System) опсерваторија во Намибија и авторката на студијата, Emma de Oña Wilhelm.

Телескопската опсерваторија на високоенергетски стереоскопски систем во Намибија, која го откри феноменот.

Пулсарот Vela ротира побрзо од роторот на хеликоптер

Еден посебен пулсар кој со години ги фасцинира научниците е Velа, која се наоѓа на оддалеченост од 1.000 светлосни години во истоименото соѕвездие. Со дијаметар од само 12 милји, Velа врти околу својата оска повеќе од 11 целосни ротации секоја секунда, што ја надминува брзината на ротор од хеликоптер. Додека се врти, Velа исфрла струја од наелектризирани честички со приближно 70 проценти од брзината на светлината долж својата оска на ротација.

Изненадувачки, енергијата на овие гама зраци е забележана на 20 тераелектронволти, што е еквивалентно на околу 10 трилиони пати повеќе од енергијата на видливата светлина.

Слика од набљудувањата на Polarimetry Explorer со рендгенски зраци на NASA на ветровата маглина пулсар Vela.

Причина за моќното зрачење

Научниците се сомневаат дека изворот на ова зрачење би можеле да бидат брзи електрони генерирани и забрзани во пулсарната магнетосфера, односно системот на пулсарното магнетно поле. Слично како планетите како Земјата, пулсарите поседуваат магнетосфера, невидлив штит што го насочува протокот на честички од нивните два магнетни пола. Составена од плазма и електромагнетни полиња, оваа магнетосфера ја опкружува ѕвездата и ротира со неа.

Гореспоменатото големо откритие од астрономите сега официјално ја крунисува Velа како пулсар кој емитува гама зраци со највисоката енергија некогаш снимена, со што потенцијално ги преобликува постоечките астрономски модели. Arache Djannati-Atai ја нагласува важноста на ова откритие.

Ова откритие е важно затоа што постигнавме значителен напредок во испитувањето на пулсарите на нивната крајна енергетска граница, истакнува Djannati-Atai.

Понатаму објаснува дека проучувањето на пулсарите на ова енергетско ниво дава увид во процесите и физичките услови во овие неутронски ѕвезди, како и други високо густи и магнетизирани космички објекти, како што се магнетосферите на црните дупки.