Британските палеонтолози откриле фосил на нов праисториски предаторски морски рептил во Мароко. Испадна дека станува збор за апсолутен титан.
Откривањето на неверојатните фосили на џиновски морски гуштер открива како овој древен изумрен ѕвер владеел со морето пред 66 милиони години. Праисторискиот ѕвер е новооткриен вид на мозасаури, огромни морски влекачи кои ловеле во океаните за време на доцната креда.
Новиот вид се нарекува Thalassotitan atrox, а трошните заби заедно со другите остатоци пронајдени на местото на ископувањето сугерираат дека ова страшно животно не било нежен џин, туку се хранел со тежок плен како морски желки, плезиосауруси и други мозасаури од тој историски период.
Други мозасаури барале помал плен, како што се риби или амонити. Ова значи дека Thalassotitan веројатно зазел позиција на самиот врв на прехранбената мрежа, одржувајќи ги екосистемите и држејќи ги другите предатори под контрола.
Застрашувачки рептил
Thalassotitan бил неверојатно, застрашувачко животно. Замислете комодо змеј вкрстен со голема бела ајкула, вкрстен со Т.рекс, вкрстен со кит убиец, вели палеонтологот и еволутивен биолог Ник Лонгрич од Универзитетот Бат во Велика Британија.
Уметничката илустрација на овој ѕвер во акција ја направи Андреј Атучин, илустратор по природна историја, палеонтолог аматер, ловец на диносауруси, копач и научен асистент. Својата работа ја објави и на Твитер.
Finally, the paper for which I had the honor to make this illustration came out. Congratulations to the authors! Meet Thalassotitan atrox! https://t.co/ihSRnLplw5
— Andrey Atuchin (@AndreyAtuchin) August 24, 2022
Денес, не постои жив рептил на скалата на мозасаур, кој би можел да достигне должина од 12 метри, што е двојно повеќе од должината на најголемиот модерен рептил, крокодилот. Но, мозасаурусите се далечно поврзани со модерните змии и игуани.
Мозасаурусите биле подобро прилагодени на целосно воден начин на живот отколку морските игуани од Галапагос. Имале глава на рептил, но перки наместо стапала со канџи и опашка со перки како ајкула.
Различни видови мозасаури, исто така, би можеле да се специјализираат за различен плен, со оглед на нивните различни заби. Некои заби биле мали и зашилени, добри за риби и лигњи; други имале потапи заби и остри вилици, совршени за оклопни морски суштества.
Меѓутоа, со оглед на тоа што изгледа дека животните немале добро сетило за мирис, веројатно е дека тие биле претежно предатори, а не стрвини. Анализите покажуваат дека мозасаурусите се хранеле со риби, цефалоподи, желки, мекотели, други мозасауруси, па дури и птици. Се чини дека таласототан бил меѓу најжестоките предатори во својот вид.
Богато наоѓалиште во Мароко
Фосилите се откриени во наоѓалиштата на фосфат во Мароко, регион богат со разновидни и одлично сочувани фосили од периодот на креда и миоцен. Остатоците вклучуваат черепи, пршлени, коски на екстремитетите и фаланги. Заедно, овозможиле целосен опис на черепот, вилиците и забите на Thalassotitan, како и скелетот, рамената и предните екстремитети.
Животното, го откриле Лонгрич и неговиот тим, веројатно би можело да порасне во должина од околу 9 до 10 метри, малку подолго од денешната орка (кит-убиец). Сепак, нејзиниот череп бил речиси двојно подолг од черепот на орката и бил долг околу 1,5 метар.
За разлика од другите мозасаури кои имале тенки муцки, вилицата на Thalassotitan била широка и кратка, со големи конусни заби кои би биле совршени за грабање и кинење плен. Овие заби содржуваат уште една трага за исхраната на животното: многу од нив биле скршени и истрошени, штета што не би се случила од исхраната која се состоела претежно од мек плен.
За научниците, ова сугерира дека Thalassotitan мелел и кршел заби на тврди површини, како што се оклопите од желки и коски на други, можеби поплашливи, мозасауруси.
Ова е поткрепено со други фосили пронајдени во близина на остатоците од Thalassotitan: коски од големи предаторски риби, оклоп од морска желка, череп од плезиосаур и коски од најмалку три различни видови мосасаури. Сите овие остатоци покажуваат знаци на кисело атмосферски влијанија, како што може да очекувате да се случи во дигестивните киселини на стомакот на џиновски ѕвер. Ова се посредни докази, забележуваат истражувачите; но сепак е доста интересно.
Не можеме со сигурност да кажеме какво животно ги изело сите тие други мозасаури. Но, имаме коски од морски влекачи кои биле убиени и изедени од голем предатор. И на истата локација наоѓаме Thalassotitan, вид кој одговара на профилот на убиецот – тоа е мозасаур специјализиран за лов на други морски влекачи. Ова веројатно не е случајност, објаснува Лонгрич.
Специјализиран и разновиден вид
Во последните 25 милиони години од Креда, мозасаурусите стануваат се повеќе и повеќе специјализирани и разновидни. Откритието на Thalassotitan сугерира дека мозасаурусите биле уште поразновидни отколку што мислеле научниците и дека нивниот екосистем бил жив и просперитетен, со доволно разновидност на плен за да се поддржи оваа диверзификација на предаторите.
Од друга страна, тоа има некои интересни импликации за времето што довело до масовно истребување на креда-палеогенот пред 65 милиони години. Ова имплицира дека, наместо да опаѓа и да го остави светот ранлив, како што мислеле некои, биолошката разновидност напредувала со брзо темпо, веројатно во светло на малото изумирање во средината на креда.
Повеќе ископувања на фосилните наоѓалишта на Мароко треба да ја разјаснат оваа интригантна можност.
Има уште многу да се направи. Мароко има една од најбогатите и најразновидните морски фауни познати од периодот на креда. Само што дури сега сме почнале да ја разбираме различноста и биологијата на мозасаурусите, истакнува на крајот Лонгрич.
