Бевме изненадени кога го откривме ова, истакнаа научниците.
Секој што се сеќава на шепотењето на масата како дете, веројатно се сеќава и дека мајка им го прекорувала со добар слух додека татко им мирно претурал по бифтекот и компирите.
Според британските и француските научници, впечатокот дека жените често имаат поостар слух од мажите, не само што може да им звучи вистинит на некои, туку и постојат научни докази кои го докажуваат тоа.
По тестирањето на околу 450 луѓе во 13 земји, тимот откри резултати кои покажуваат дека жените „обично“ имаат амплитуда на слух што е околу два децибели почувствителна од мажите.
Жените постојано покажуваат поголема чувствителност за 2 децибели во просек низ целиот фреквентен спектар тестиран кај сите популации земени во примероци, заклучи тимот на научници во трудот објавен во списанието Scientific Reports.
Заклучувајќи дека женскиот слух може да биде до 6 kHz поостар од машкиот кај некои популации, истражувачкиот тим забележал дека жените не само што покажуваат „засилена кохлеарна чувствителност“ – мислејќи на делот од внатрешното уво исполнет со течност што помага да се конвертираат звучните бранови за мозокот да може да ги чита – туку и ги надминуваат мажите во другите акустични тестови.
Тоа е затоа што жените имаат супериорна функција и во периферниот аудитивен систем и во централниот аудитивен пат, според научниците.
„Бевме изненадени кога откривме дека жените имаат два децибели почувствителен слух во сите популации што ги измеривме, а тоа е причината за најголемиот дел од варијациите меѓу поединците“, рече Turi King од University of Bath.
Надвор од разликите меѓу мажите и жените, тестовите покажаа дека луѓето што живеат во шуми имаат „највисока чувствителност на слух“, додека планинските мажи поминале најлошо, а луѓето што „живееле на големи надморски височини“ го имале она што истражувачите го опишале како најниска чувствителност на слух.
Научниците откриле дека населението, околината и јазикот значително придонесуваат за варијации во слухот, во зависност од фактори како што се „различни звучни пејзажи“, нивоа на бучава и изложеност на загадување.
Нашите наоди ги оспоруваат постоечките претпоставки и ја нагласуваат потребата да се земат предвид и биолошките и еколошките фактори при проучувањето на слухот, рече Patricia Balaresque од Center for Research on Biological Diversity and the Environment(CRBE) во Toulouse.
