Откријте кои се сите обичаи отуѓени од црквата околу починатиот и обележувањето на сите денови посветени на него, вербата и искрената почит кон починатиот.
Во модерно време, често се случува излишни обичаи да се спроведуваат на православни гробишта, непознати во античко време, и како знак на нов, модерен тренд.
Христијанската должност налага да се сеќаваме на своите починати во молитви, да се молиме на Бога за мирот на нивните души, да запалиме свеќи за нив, да одржиме спомен обележја и комеморации, да им подигнеме споменици како симболи на гробовите и да ги чуваме нивните гробови во пристојна и уредена состојба.
Сето ова е во рамките на црковниот канон. Најголема небрежност е апсолутно занемарување на гробните места, што вклучува нивно обележување и неодржување. Од друга страна, луѓето одат во друга крајност.
Имено, скапоцени споменици се подигнуваат на гробиштата, капели со новокомпонирана архитектура, кои повеќе личат на куќи во кои има сè што има во домот – фрижидери, телевизори, кревети … Ова е грд обичај.
Споменикот треба да биде скромен со симбол во форма на крст. Многу е поважно да се сеќаваме на нашите мртви во молитви и да правиме добри дела за остатокот од нивната душа помагајќи им на сиромашните, дарувајќи донации во цркви, болници, домови за занемарени деца и други хуманитарни институции.
Што се однесува до односот на црквата околу погребот и погребот на покојникот, најважно за црквата е житото, виното и самиот чин на погребот. Опело е молитва во која свештеникот се моли за спокој на душата на починатиот и за прошка на неговите гревови што ги сторил како човек во животот.
Комеморациите од куќата до гробиштата се исто така важни, бидејќи комеморацијата е исто така молитва. Сепак, во последно време се воведуваат нови обичаи.
Една од нив е купување венци за погребот, потоа подарок разни подароци на сите што присуствуваат на погребот. И за едните и за другите се потребни големи трошоци, и тоа е сосема излишно.
Би било многу подобро да ги предадете парите за набавка на венци на домаќинот или на таа куќа, што ќе ви се најде во трошоците за погребот. Исто така, обичајот во голема и обилна подготовка на храна и пијалоци за погреби стана обичај, па се случува кога гостите да јадат и да пијат, погребот да се претвори во гозба, а учесниците во пијана состојба да почнат да се однесуваат несоодветно и несоодветно.
Тоа е недозволив грев против починатиот и неговите роднини.
По шест месеци или една година, може да се извршат и молитви или панихиди за мртвите. Потоа, како на четириесеттиот ден, се подготвува пченица, која ја осветува свештеникот, тие излегуваат на гробиштата, палат свеќи на гробот.
Парастос може да се одржува почесто, а празниците не се црковни обичаи ниту во тие прилики.
