Во 1998 година, на паркинг пред ресторан во Гроу Сити, Охајо, почина Стенли Алан Мајер.
Иноваторот, неговиот брат и двајца белгиски инвеститори го слават успешното завршување на 20-годишниот проект за систем кој ја разложува водата до кислород и водород и во голема мера ги прави бескорисни фосилните горива.
Стенли Мејер, зема голтка сок од боровинки, а потоа … се зграпчува за грлото и, со голема брзина се упатува кон влезот на ресторанот, каде почнува да повраќа неконтролирано. По него доаѓа неговиот проблематичен близнак, Стефан, кој прашува што се случува. “Тие ме отруа!”, вели Стенли и умира.
Иноваторот има само 57 години и при тоа им ја покажа на белгијците неговата т.н. „пустинска багреница„ која работи на чиста вода. Подоцна, неговиот брат ќе се сети дека смртта на иноваторот не предизвикала никаква реакција на странци.
Денес Стенли Мејер е едно од најистакнатите имиња меѓу поддржувачите на теоријата дека е можно да се создаде мотор на вода. Голем дел од документарниот филм на Би-Би-Си „It Runs on Water„ од Артур Кларк е посветен на “вода-топлинска ќелија” на иноваторот.
Според Мејер, елементот за гориво што тој го создал бара помалку енергија за електролиза од предвидените или измерените со традиционалната наука. Се претпоставува дека механизмот на дејствување го вклучува таканаречениот Браун гас – мешавина со ист состав како течна вода.
За да работи, таков уред би требало да го наруши првиот и вториот закон на термодинамиката и принципиелно не би се разликувал – хипотетички од вечниот мотор. Мејер го тужеа инвеститорите, а во 1996 година судот во Охајо го прогласи за измамник и започна истрага од министерствата за енергија и одбрана на САД. Починал пред признавањето на неговиот патент.
Смртта на Стенли Мејер покренува многу гласини дека тој бил ликвидиран од нафтеното лоби и дека американската влада е вклучена во труењето. Обдукцијата, сепак, открива дека иноваторот починал од мозочнаа аневризма. Иако физичарите го отфрлаат, теоријата на водниот мотор не инспирира ниту еден и двајца ентузијасти. Во 2008 година јапонската компанија Genepax претстави автомобил со таква моќ и лансера тврдењето дека е опремен со енергетски генератор кој ја одделува водената молекула на кислород и водород.
На автомобилот не му треба кондензатор на водород или резервоар за висок притисок, бидејќи сам го произведува своето гориво. Пронајдокот е заштитен со патент во Јапонската патентна канцеларија, но само една година подоцна Genepax се затвора. Објаснувањето е дека тие ги потрошиле парите.
