Примерокот од лунарната прашина користен во студијата е донесен на Земјата од астронаутите на Аполо 17 на последната мисија со екипаж на Месечината во 1972 година.
Кристалите донесени од Месечината од астронаутите на Аполо покажуваат дека Земјиниот сателит е 40 милиони години постар отколку што претходно мислеа научниците, покажуваат новите истражувања.
Пред повеќе од четири милијарди години, огромен објект со големина на Марс се судрил со Земјата, а парче од него се отцепил и ја формирал Месечината. Не е познато кога точно се случило ова, но истражувачите сега ги користеле истите кристали за да го одредат времето кога настанал сателитот на Земјата.
Нивното откритие ја турка староста на Месечината за 40 милиони години на најмалку 4,46 милијарди години.
Овие кристали се најстарите познати цврсти материи кои се формирале по џиновски удар, рече Филип Хек, професор на Универзитетот во Чикаго и куратор на збирки метеорити и физичка геологија во Музејот Филд.
И бидејќи знаеме колку се стари овие кристали, тие служат како почетна точка за хронологијата на Месечината. Кога знаете колку е старо нешто, можете подобро да разберете што се случило со него во неговата историја, додаде тој.
Примерокот од лунарната прашина користен во студијата е донесен на Земјата од астронаутите на Аполо 17 на последната мисија со екипаж на Месечината во 1972 година.
Содржи кристали кои се формирале пред милијарди години, а истражувачите велат дека тие се показател за тоа кога била формирана Месечината.
Откако објект со големина на Марс удрил во Земјата, енергијата на ударот ја стопила карпата, која на крајот станала површина на Месечината.
Кога површината станала толку стопена, кристалите на циркони не успеале да се формираат и да преживеат, така што сите кристали на површината на Месечината мора да се формирале откако тој океан од лунарна магма се оладил. Во спротивно, тие би биле растворени и нивните хемиски потписи би биле избришани, рече професорот Хек.
Бидејќи кристалите мора да се формирале по ладењето на магмата, одредувањето на нивната старост ја открива минималната можна старост на Месечината.
Ова истражување е првото во кое се користени аналитички методи наречени атомска томографија за да се процени староста на Месечината. Резултатите се објавени во списанието Geochemical Perspectives Letters.
