Како што наполнив триесет години, сфатив дека никому не должам ништо и дека годините ме ослободија.
Еве што престанав да правам во моментот кога го надминав прагот на триесеттите години:
1. Престанав да ја чистам куќата
Работев во маркетинг од 9 до 17 часот. Поминував околу еден час на превоз, па одев дома уморена и истоштена околу 18 часот (под услов да немам состанок после работа). Во тоа време, морав барем да чистам, куќата треба да се среди. Со текот на времето ги испуштив конците и мојата куќа беше навистина запоставена. Одлучив да платам жена што ќе доаѓаше двапати неделно и ќе ја чистеше куќата. Сопругот се спротивстави, но со текот на времето ја виде предноста на тој договор.
2. Престанав да се срамам од брачниот статус
Имено, живеам со мојот човек од дваесет и пет години. Отпрвин сакавме да се венчаме, а потоа едноставно не. Имаме две деца, купивме куќа и живееме без документи. Тој е мојот сопруг и воопшто не ме интересира фактот дека луѓето не разбираат зошто сè уште не сме се венчале.
3. Не се споредувам со другите
Одамна сфатив дека животот не може да биде совршен, дека луѓето не можат да бидат совршени. Не би сакал туѓа слава, но и туѓи проблеми. Оваа една кожа што ја носам е сосема доволна за мене.
4. Не носам непријатна облека
Нема ништо убаво во болните и потечени стапала. Нема ништо убаво во искривениот ‘рбет и проширените вени. Јас го носам она што ми одговара. Животот е претежок за мене да го поминам во непријатни чевли.
5. Не се прилагодувам на стандардите за убавина
Не можам да замислам да го прободам лицето со игли за да ги испеглам овие брчки. Не сакам да и изгледам како пријател на ќерка ми, сакам да и бидам мајка. Кога ќе остарам, сакам среќата и тагата да ми бидат јасно видливи на лицето.
Забелешка: Преземањето на оваа содржина е дозволено само ако го наведете изворот со задолжително линкување на нашиот домен и оригиналната статија!
Доколку сакате да прочитате повеќе содржини како оваа, препорачуваме да го посетите нашиот портал www.kukuriku.com.mk, а со лајк на нашата фан страна станувате дел нашето многубројно членство facebook.com/Kukuriku.mk/.
Продолжува на страна 2
