На почетокот на март, речиси 2.000 земјотреси го погодија канадскиот брег за само еден ден, што може да биде знак дека ќе се формира нова океанска кора преку магматски пукнатина.
Земјотресите не претставуваат закана за луѓето. Тие се релативно мали и концентрирани во областа Endeavour, околу 240 километри од островот Vancouver, во средината на гребенот Juan de Fuca каде што се шири дното на океанот.
Во областа има бројни хидротермални отвори, а површината е одвоена од зоната на субдукција – област каде што една тектонска плоча тоне под друга – поблиску до брегот, што може да предизвика силни и разорни земјотреси.
„Средноокеанските гребени навистина не можат да предизвикаат земјотреси толку големи, не многу над пет степени. Ова нема да предизвика разорен земјотрес во зоната на субдукција“, објаснува морската геофизичарка Zoe Krauss од University of Washington (Seattle, USA).
Се насобрал голем стрес
Земјотресите се интересни за научниците бидејќи можат да откријат детали за тоа како морското дно се разделува и формира нова кора. На Endeavour, Пацифичката плоча и плочата Juan de Fuca се одделуваат. Ова растегнување создава долги, линеарни раседни линии и ја разредува кората, дозволувајќи ѝ да се појави магма. Кога магмата ќе дојде до површината, таа се лади и се зацврстува, со што станува нова океанска кора.
Krauss тврди дека регионот станал сеизмички поактивен од 2018 година. Сепак, на 6 март активноста станала дива, при што најмалку 200 мали земјотреси го погодуваат морското дно на секој час. Севкупно, истражувачите откриле околу 1.850 земјотреси во еден ден. Повеќето од нив биле помали од магнитуда еден.
Најверојатната причина за земјотресите е тоа што морското дно е максимално растегнато и се насобрал голем стрес. На местото Endeavour, ова се случува кога плочите ќе се разделат околу 3,3 метри, а напрегањето конечно се ослободува кога магмата ќе избие во разредената кора и ќе се олади.
Бројни прашања
Ова се случува на приближно 20-годишен циклус, што ја става областа точно на распоред. Последен пат толку сеизмички нестабилно било во 2005 година.
Од 6 март активноста на земјотресите е намалена, иако се уште се на малку покачено ниво. Таа и нејзините колеги сега внимателно гледаат. Континуираното следење на локацијата Endeavor започна во 2011 година, така што тимот досега немал пристап до податоци во реално време за упади на магма како овој.
Научниците имаат намера да одговорат на многу прашања, од влијанието врз хидротермалниот систем до изворот на магмата што на крајот ќе ја формира новата кора.
„Многу од нив се всушност основни прашања во науката за тоа како се формира земјината кора, зошто започнуваат овие настани, каде започнуваат и што точно го поттикнува доаѓањето на магмата“, заклучува Krauss.
