Живата човечка кожа на роботи ветува пореални и комуникативни машини, со потенцијални придобивки за истражување за нега на кожата или тестирање на производи.
Според научниците, човечката кожа за роботи би можела да направи револуција и во роботиката и во козметичката индустрија. Новиот развој вклучува живо ткиво, мешавина од клетки од човечка кожа израснати на база на колаген, поставени на 3D печатена подлога од смола.
Оваа иновативна кожа содржи структури слични на лигаментите кои се наоѓаат кај луѓето и животните, обезбедувајќи сила и флексибилност. Создадени со перфорирање на смолната основа на роботот, овие структури овозможуваат ситни шуплини во форма на буквата V да се пополнат со живо ткиво, со што кожата на роботот се држи на место.
Научниците потоа ја поставиле таа кожа на насмеано роботско лице широко неколку сантиметри, кое е контролирано со прачки прикачени на основата. Друг експеримент вклучувал 3D модел во облик на човечка глава со слична големина, иако таа останала неподвижна.
Истражувањето поврзано со ова достигнување беше објавено во списанието Cell Reports.
Предности и недостатоци
Како што развојот на технологијата за вештачка интелигенција и другите достигнувања ги прошируваат улогите што се бараат од роботите, функциите што се бараат од кожата на роботите исто така почнуваат да се менуваат, вели Michio Kawai од Harvard University. Тој сугерира дека кожата слична на човекот може да ја подобри способноста на роботите да комуницираат со луѓето.
Има значителни импликации и за козметичката индустрија. Научниците потрошиле еден месец насмевнувајќи го лицето на мал робот, успешно повторувајќи го создавањето на брчки.
Способноста да се создадат брчки на лабораториски примерок со големина на дланка може истовремено да се искористи за тестирање на нови козметички производи и производи за нега на кожата кои имаат за цел да го спречат, одложат или ублажат создавањето на брчки, објаснува Kawai.
И покрај овие достигнувања, Kawai ги признава ограничувањата на иновативната роботска кожа.
Недостатокот на сензорни функции и недостатокот на крвни садови за снабдување со хранливи материи и влага значи дека не може да преживее долго изложена на воздух, вели тој. Решавањето на овие проблеми вклучува интеграција на нервните механизми и каналите за перфузија во ткивото на кожата.
А тоа е веќе ново истражување.
Извор: New Scientist
