Археолозите откриваат дека „Тркалото на гигантите“ во Сирија се движело низ историјата, доведувајќи ја во прашање неговата првична намена

728

Камењата кои се менуваат на енигматичното археолошко наоѓалиште Rujm el-Hiri (Gilgal Refaim) во Сирија им пркосат на претходните претпоставки за неговата астрономска цел, откривајќи нови сознанија за мегалитските мистерии и регионалните тектонски трансформации.

Енигматичното мегалитско место на Голанската висорамнина во југозападна Сирија, Rujm el-Hiri (т.н. Тркало на гигантите), долго време ги заинтригира научниците. Досега се верувало дека функционирало како астрономска опсерваторија, но нејзината првична намена сега е под лупа по неодамнешната нова студија.

Научниците од Israeli University во Tel Aviv и Ben-Gurion University во Negevја анализирале локацијата користејќи геомагнетни податоци, тектонска реконструкција и сателитски снимки. Тие откриле дека положбата на споменикот значително се променила во текот на милениумите.

Геолошката структура на областа Rujm el-Hiri е обликувана од тектонската еволуција на регионот, што довело до ротација на блоковите и, според тоа, до миграција на позицијата и насоката на главниот влез и радијалните ѕидови со текот на времето, напишаа научниците во нивната студија објавена во списанието Remote Sensing.

Нивната анализа открива ротација спротивно од стрелките на часовникот и странично поместување од неколку метри. Овие наоди ја доведуваат во прашање претпоставката дека неговото усогласување со небесните тела било намерно.

Rujm el-Hiri веројатно датира од околу 4500 п.н.е., со промени направени во текот на бронзеното време (3600 – 2300 п.н.е.). Локалитетот се состои од централен кластер на камења опкружени со прстени од базалтни камења, со дијаметар од 150 метри. Околните карактеристики вклучуваат гробни могили, ѕидови и други структури, што укажува на неговата поширока употреба.

Повеќето од археолошките градби во регионот се повторно користени долго по нивната оригинална изградба. Ова вклучувало додавање нови функции, градење ѕидови над постарите и преобликување на пејзажот со нови објекти. Rujm el-Hiri е одличен пример за таква сложена низа, пишуваат авторите на гореспоменатата студија.

Студијата исто така го истакнува потенцијалот за примена на вештачка интелигенција во откривање слични структури на глобално ниво преку сателитски снимки. Импликациите од оваа студија се протегаат надвор од Левантот, повикувајќи на компаративни студии со други мегалитски структури и тумули ширум светот, заклучија израелските научници.

Извор: Science Alert