Животната средина и начинот на живот, вклучувајќи го и детството, играат поголема улога од генетиката во одредувањето на здравјето и ризикот од рана смрт како што луѓето стареат.
Има мноштво здравствени и психолошки студии кои ги разгледуваат ефектите од разводот врз децата и како последиците понекогаш се чувствуваат децении подоцна, но децата чии родители се развеле понекогаш може да бидат физички погодени – и не само кога се млади.
Научниците од САД и Канадапронајдоа докази дека пензионерите чии родители се развеле пред неколку децении имаат поголема веројатност да доживеат мозочен удар отколку нивните врсници чии татковци и мајки останале заедно.
Дури и кога се земаат предвид заедничките фактори на ризик за мозочен удар, како што се пушењето, физичката неактивност, дебелината, дијабетесот, депресијата, приходите и образованието, постарите возрасни лица чии родители се развеле кога биле деца имале многу поголема веројатност да доживеат мозочен удар отколку нивните врсници чии родители не биле разведени, вели Philip Biden од University of Texas во Arlington.
– „Како долгогодишен истражувач на негативните искуства од детството и социјалните детерминанти на здравјето, верувам дека оваа студија дава дополнителни информации за долгорочните ефекти од детската траума врз мозокот на возрасен“, рече Baiden, кој работеше со научниците од Tyndale University и University of Toronto за да избере податоци кои опфаќаат 13.000 луѓе на возраст над 65 години во САД, објавени во медицинскиот труд PLOS One.
Наодите се најнови во серијата што објаснуваат како здравото детство е важно за благосостојба подоцна во животот и ги следат трудовите објавени минатата година кои покажуваат како децата кои не спијат доволно имаат поголема веројатност да станат зависници од дрога како возрасни и како „силните врски“ со родителите им помагаат на децата кои се вознемирени од материјалот на социјалните мрежи.
Tim предводен од University of Oxford објави труд оваа недела во списанието Nature Medicine во кое објаснува како околината и начинот на живот, вклучително и во детството, играат поголема улога од генетиката во одредувањето на здравјето и ризикот од рана смрт како што луѓето стареат.
Раното изложување на животот е особено важно бидејќи покажува дека факторите на околината го забрзуваат стареењето на рана возраст, рече Cornelia von Duijn од Oxford.
