Алатката може успешно да предвиди зголемување на телесната тежина во детството, од само две и пол години до адолесценција.
Научниците развиле алатка што може да го измери ризикот кај децата да станат дебели подоцна во животот, објави германската агенција dpa.
Научниците се надеваат дека новата алатка еден ден ќе им овозможи на оние што се најмногу изложени на ризик да ја добијат потребната поддршка за да се спречи нивното појавување.
Алатката, која го проценува генетскиот ризик од дебелина, работи двојно подобро од која било друга слична алатка, велат експертите.
Покрај тоа што може да го утврди ризикот од дебелина кај децата, таа може да предвиди и како дебелите возрасни ќе реагираат на специјализирани програми за слабеење.
Научниците користеле податоци за генетската варијација кај над пет милиони луѓе за да го создадат Тестот за полигенски ризик (PRS), кој ги анализира генетските карактеристики на луѓето за да го пресмета нивниот ризик од дебелина.
Истражувачите, предводени од научници од универзитетите во Копенхаген и Бристол, испитале дали полигенскиот ризик е поврзан со дебелината користејќи податоци за телесните и генетските карактеристики од повеќе од 500.000 луѓе.
Алатката е тестирана и на луѓе кои учествувале во студијата „Деца од 90-тите“, долгорочна студија во Бристол која ги следела семејствата со деца родени во 1991 и 1992 година.
Тие откриле дека алатката може успешно да го предвиди зголемувањето на телесната тежина во детството, од само две и пол години до адолесценција.
Севкупно, овие податоци покажуваат дека полигенските тестови имаат потенцијал да го подобрат предвидувањето на дебелината, особено ако се имплементираат рано во животот, напишаа авторите на студијата во списанието Nature Medicine.
Она што го прави овој тест толку моќен е конзистентноста на поврзаноста помеѓу генетските карактеристики и индексот на телесна маса од пред петгодишна возраст до зрелоста, многу пред другите фактори на ризик да почнат да ја обликуваат нивната тежина подоцна во детството, рече водечкиот автор Roelof Smit од Универзитетот во Копенхаген.
Интервенцијата во тој момент теоретски би можела да има огромен ефект, додаде тој.
Kaitlin Wade, професор по епидемиологија на Универзитетот во Бристол и коавтор на студијата, рече дека дебелината е голем проблем со јавното здравје и дека многу фактори придонесуваат за нејзиниот развој, вклучувајќи ги „генетиката, животната средина, начинот на живот и однесувањето“.
Се надеваме дека оваа работа ќе придонесе за препознавање на високиот ризик од развој на дебелина кај поединци на порана возраст, што би можело да има огромно клиничко и јавноздравствено влијание во иднина, додаде таа.
