Раседите и порано биле поместувани со земјотреси
За време на земјотресот во Сан Франциско во 1906 година, зоната на земјотресот се поместила за околу 6 метри, а во самата Турција, анадолскиот расцеп за време на земјотресот во Измит во 1999 година се поместил за повеќе од 2,5 метри.
Катастрофата што ја погоди јужна Турција и северна Сирија сè уште го привлекува вниманието на експертите ширум светот да ја оценат од научна гледна точка, а шефот на италијанскиот национален институт за геофизика и вулканологија, професор Carlo Doglione, во изјава за италијанскиот печат дека неодамнешниот земјотрес предизвикал поместување на анадолската плоча – на која се наоѓа Турција – на околу 3 метри кон запад.
Конечните резултати од овој земјотрес ќе се утврдат откако ќе се погледнат сателитските податоци, но овој тип на движење е возможен кај тектонските плочи.
Природата на земјините плочи
За да ја разбереме работата, најпрво треба да замислиме дека земјата е огромно јаболко, тука слој на кората ќе биде кората на тоа тенко јаболко, но таа всушност е со дебелина помеѓу 30 и 70 километри на земјаните континенти.
Меѓутоа, земјината кора се разликува од кората на јаболкото, бидејќи не се протега низ земјината топка како еден континуиран блок, туку се состои од 20 меѓусебно испреплетени делови наречени тектонски плочи, а по своето преклопување е слично на парчињата од сложувалка, или сложувалка која содржи слика која мора да се пополнува дел по дел.
Овие тектонски плочи пливаат над слојот на обвивката на Земјата и секоја година се движат на многу мало растојание (од 1 до 20 сантиметри) поблиску или подалеку една од друга, или се се тријат меѓу себе.
Опасно триење
Додека две тектонски плочи се приближуваат една до друга на едно место, тие се тријат една со друга одредено време и оставаат зад себе она што научниците го нарекуваат „расед“.
Doglioni претпоставува дека земјотресот Кахраманмараш се случил во област каде што две тектонски плочи цврсто се судриле, а со ослободувањето на притисокот меѓу нив, нивните делови се поместиле за 3 метри.
Активни региони
Тоа е разумна бројка, всушност, бидејќи тоа се случувало и порано; За време на земјотресот во Сан Франциско во 1906 година, зоната на земјотресот се поместила за околу 6 метри, а во самата Турција, анадолскиот расцеп, за време на земјотресот во Измит во 1999 година, се поместил за повеќе од 2,5 метри.
И Турција и Грција се наоѓаат во „многу активна“ сеизмичка зона поради сложените движења помеѓу 4 тектонски плочи, каде што евроазиската и арапската плоча се движат една кон друга, туркајќи ја малата анадолска плоча кон запад. Компресијата во овој регион се должи и на северното движење на Африканската плоча.
Ова предизвикува појава на две големи линии на триење: првата е раседот на Северна Анадолија, вториот е раседот на Источна Анадолија, а последниот земјотрес се случил поради лизгање помеѓу двете страни на раседот на Источна Анадолија.
Според сеизмолозите, поради овие два раседи, можноста за големи земјотреси во регионот останува многу голема поради високите нивоа на притисок меѓу тектонските плочи.
