Земјата има ерозија што ја обликува нејзината површина, но Месечината, без атмосфера и тектонски плочи, ги задржува своите карактеристични форми како ударните кратери.
Неодамнешното откритие на научниците се фокусира на област позната по својата особеност, Reiner Gamma, лунарниот вител.
Наместо да биде кратер, Reiner Gamma е рамна дупка која сјае во темнината на месечевата рамнина Oceanus Procellarum.
Теориите сугерираат дека вртлозите како Reiner Gamma се предизвикани од магнетизирани џебови од карпи кои ги одбиваат честичките од сончевиот ветер.
Други веруваат дека вртлозите се резултат на интеракциите на магнетни аномалии и ситни честички прашина со електричен полнеж под влијание на удари од микрометеорити.
Научниците прегледале милион слики направени од лунарниот извидувачки орбитер на НАСА и забележале невообичаено рефлектирачки карпи во кратерот Reiner K, во близина на Reiner Gamma, пренесува Science Alert.
Големо откритие
„Препознавме карпа со карактеристични темни области на само една слика“, објаснува Ottaviano Rüsch, планетарен научник од University of Munster in Germany, кој го предводел првото истражување и најновата студија во 2023 година. „Оваа карпа е многу поразлична од сите други, бидејќи расфрла помалку светлина назад кон сонцето од другите карпи.“
Вештачката интелигенција им помогнала да идентификуваат карпи со чудни рефлексии. Истражувачите се сомневаат дека тоа се должи на тенок слој прашина што се акумулирал на некои карпи, од кои некои имаат единствена густина, големина или структура на прашина.
Откритијата ќе помогнат подобро да се разберат процесите кои водат до формирање на лунарни вртлози. НАСА планира да испрати лендер на Месечината во 2024 година за да ја проучува Reiner Gamma и нејзините магнетни аномалии.
Студијата е објавена во Journal of Geophysical Research – Planets.
