Минатата недела, Perseverance Rover на НАСА од површината на Марс сними прекрасен поглед на Фобос што го затемнува Сонцето.
Од гледна точка на Марсовците, тоа би изгледало прилично злобно, со оглед на тоа што Фобос не го покрива Сонцето, туку повеќе личи на огромен астероид кој ќе удри во Црвената планета.
За среќа, нема марсовци кои би биле преплашени. За жал, токму така ќе заврши Фобос – со катастрофален удар во Марс.
Фобос, е поблиску од двете марсовски месечини, и сè повеќе доближува до планетата, пред конечно да падне на површината. Другиот сателит на Марс, Деимос, орбитира сè подалеку, до денот кога ќе ја напушти орбитата на Марс.
Можеби Марс ќе заработи прстени
Сепак, научниците на НАСА велат дека постои можност Фобос да не падне на Марс. Можеби пред тоа би бил растргнат од гравитацијата на Марс, па би добиле уште една ‘венчана’ планета во соседството.
„Фобос се приближува до Марс со брзина од 1,8 метри на секои сто години; со таа брзина или ќе се падне на Марс за 50 милиони години или ќе се распадне во прстен“, се вели на страницата на НАСА за Месечината на Марс.
„Научниците веќе знаат дека Фобос е осуден на пропаст“, се вели во соопштението на НАСА во кое се расправа за неодамнешното затемнување снимено од Perseverance.
„Месечината се приближува до површината на Марс и е предодредена да падне на планетата за десетици милиони години. Но, набљудувањата на затемнувањата од површината на Марс во последните две децении, исто така, им овозможилена научниците да го подобрат нивното разбирање за спирала на смртта на бавниот Фобос“.
Месечината полека, но сигурно бега од Земјата
Нашиот единствен природен сателит има токму спротивна судбина. Месечината полека но сигурно бега од нас и се оддалечува од нас со брзина од околу 3,78 сантиметри годишно, што значи дека во иднина нашите далечни потомци (ако човештвото воопшто ја преживее секоја апокалипса) нема да видат целосно затемнување на Сонцето. Месечината ќе биде премногу мала од наша перспектива за да го покрие сонцето.
„Со текот на времето, бројот и зачестеноста на потполното затемнувања на Сонцето ќе се намалуваат“, рече лунарниот научник од Центарот за вселенски летови на НАСА Goddard Richard Vondrak во 2017 година. „За околу 600 милиони години од сега, Земјата за последен пат ќе ја доживее убавината и драмата на потполното затемнување на Сонцето.
Сепак умираме заедно
Фактот дека нашата Месечина моментално го покрива Сонцето е всушност чиста случајност. Сонцето и Месечината изгледаат приближно со иста големина на небото бидејќи Сонцето е околу 400 пати подалеку од Земјата од Месечината и околу 400 пати поголемо во дијаметар.
Пред четири милиони години, пред Месечината да залута во нејзината сегашна орбита, таа би изгледала околу три пати поголема отколку што е сега на небото. За среќа, како што изгледа сега, Сонцето ќе стане Црвен џин и ќе ја проголта Земјата пред целосно да останеме без Месечината. Заедно до крај!
