Кога Џенифер Лопез ја обнови врската со поранешниот свршеник Бен Афлек само еден месец по раскинувањето на свршувачката со серискиот прељубник Алекс Родригез, дури и нејзините тврдокорни обожаватели се прашуваа дали тоа е паметен потег.
Сите видоа дека правам грешки. Скокам во врска, ме буткаат од нога и потоа ги игнорирам сите знаци. Влегував во погрешни врски од погрешни причини бидејќи не сакав да бидам сама, признала во едно интервју.
Со тоа што ненадејно се вратила кај Бен, човекот кој го напуштила поради неговата зависност од коцкање и пиење и човекот кој не можел да се справи со нејзината слава, таа потврдила дека ништо не научила од грешките од минатото.
Ниту првата ниту последната жена која носи погрешни одлуки кога е љубовта во прашање, би рекле многумина, но зошто многу успешните и силни жени толку често се мета на погрешни мажи?
Интелигентните жени работат напорно на својата врска и големи се шансите дека само ќе продолжат да даваат и да даваат
Стариот мит за тоа колку лошите момчиња се попривлечни одамна е разоткриен, а жените кои сакаат неизвесност и драма во врските се во малцинство. Сепак, мнозинството посакува квалитетен, мирен и стабилен однос со исполнет маж, без игри и манипулации.
Зошто тогаш, на патот кон љубовта каква што сакаат, толку лесно наидуваат на токсични мажи? И психологијата има свое мислење за ова. Не секоја лоша врска е лоша од самиот почеток.
Напротив, тоа обично започнува бајковито, а додека се појават првите предупредувачки знаци, жената веќе вложила толку многу емоции во врската што едноставно не може да признае дека тоа било грешка.
Тогаш започнува фазата на рационализација, на која силните жени се многу склони. Тој ќе најде објаснување за секое лошо однесување, ќе ја утврди причината и веднаш ќе излезе со решение. Ќе поправат сè што не е во ред само за да направат сè да функционира беспрекорно.
Интелигентните жени се многу совесни. Ова значи дека тие работат напорно на нивната врска и големи се шансите дека само ќе продолжат да даваат и да даваат и да даваат. Ако работите на вашите врски, тие ќе бидат добри – тоа е став што генерално ќе го префрлите на себе без размислување. Додадете на тоа емпатијата и работите стануваат тешки додека се борите да разберете зошто мажот е таков каков што е, вели психологот Перпетуа Нео.
Експертот за врски Черлин Чонг вели дека многу силни жени остануваат во токсични врски затоа што се плашат од нов романтичен неуспех, а нивното детство игра голема улога во тоа како се однесуваат во романтичните врски.
Емоционално отсутен родител за чија љубов и внимание се бореле со години може да биде причина за погрешни обрасци на однесување во врската и неможност навреме да ја напушти лошата врска. Секаков вид на злоупотреба во детството што прави личноста да се чувствува безвредно, исто така, има силно влијание врз нивното однесување во врските.
Ние привлекуваме и избираме маж кој го потврдува нашиот внатрешен систем на верување. Се трудиме да му угодиме затоа што мислиме дека не сме доволно добри. Ако се однесува лошо со мене, јас сум виновна. Ако ме повреди, јас сум виновна, објаснува Чонг.
Вечна замка која и најсилните жени не можат да ја избегнат
Експертите сметаат дека скокањето од врска во врска е причината поради која постои поголема можност да се повтори истата грешка. Ако сè уште не сте закрепнале од раскинувањето, импулсивно влегувањето во нова врска со надеж дека ќе го излечи вашето скршено срце ќе ја намали вашата способност да забележите лоши особини кај мажот на почетокот. Кога сакате удобност, имате тенденција да игнорирате очигледни проблеми.
Друга вечна замка што дури и најсилните жени не можат да ја избегнат е верувањето дека можеме да промениме маж кој не се однесува со нас онака како што навистина сакаме. Претпоставуваме дека силата на нашата љубов и посветеност ќе предизвика позитивна промена кај мажот и подготвени сме да чекаме и да чекаме…
Далеку е од фактот дека промената не може да биде предизвикана од надворешно влијание, но таа е првенствено резултат на внатрешно испрашување и лична одлука на човекот што тој самиот мора да ја донесе.
Нашата способност да чекаме, да издржиме и да се надеваме е културно условена. Иако повеќе не сме зависни од маж и можеме да го оставиме кога сакаме, стравот од осаменоста ни се вовлекува во потсвеста затоа што сме дел од генерација на жени кои се израснати во духот на верувањето дека е подобро да се биде со некого отколку да се биде сам. Подобро е да си во лоша врска отколку да станеш седелка и стара мома.
Ги прашуваме девојчињата во градинка кои не можат ни да го сфатат концептот на романтична љубов дали имаат момче и веднаш да им ги доделат идните улоги на сопруги и мајки, пред воопшто да имаат шанса да најдат свое место на овој свет и да живеат без наметнати очекувања.
И конечно, научени сме да се бориме за љубовта, да не се откажуваме дури и кога е најтешко. И понекогаш откажувањето е најхраброто нешто што можеме да го направиме на патот кон вистинската љубов што ја посакуваме. Љубов која не исполнува, нè предизвикува кога е потребно и никогаш не не ограничува.
