Зелката го јакне имунолошкиот систем

Зел­ка­та со­др­жи мно­гу ви­та­ми­ни, ка­ко ви­та­мин А (осо­бе­но про­лет­ни­те ви­до­ви), Б1, Б9, Ц-ви­та­ми­ни.

Бо­га­та е со ми­не­ра­ли, ка­ко фос­фор, кал­ци­ум, ка­ли­ум, ба­кар, маг­не­зи­ум, јод.

Го­ле­ми­от про­цент хло­ро­фил кој го со­др­жи го за­јак­ну­ва соз­да­ва­ње­то на хе­мог­ло­би­нот и се спро­тив­ста­ву­ва на ане­ми­ја­та. Но тре­ба да за­пом­ни­те де­ка хло­ро­фи­лот се гу­би со гот­ве­ње­то.

За­тоа, нај­доб­ро е зел­ка­та да ја ја­де­те све­жа. Вис­тин­ски­ лек за сè е све­жи­от сок од зел­ка, кој мо­же­те да го из­ме­ша­те со сок од мор­ков и со не­кол­ку кап­ки ли­мон за по­у­бав вкус.

Со­кот од зел­ка е ко­ри­сен за вра­ќа­ње на рам­но­те­жа­та на ко­жа­та, при проб­ле­ми со буб­ре­зи­те и бол­ки во мус­ку­ли­те, ар­три­тис, рев­ма и слич­но.

По­ма­га при чир на же­луд­ник, црев­ни ин­фек­ции, па­ра­зи­ти, ас­тма, грип и во ди­е­ти­те за ди­ја­бе­ти­ча­ри.

Исеч­ка­на на пар­чи­ња или из­дро­бе­на, зел­ка­та го има ис­то­то деј­ство ка­ко со­кот, но во по­ма­ла ме­ра.