Многу изведувачи намерно ги снимаа и / или ги прилагодуваа своите синглови за да одговараат на радио-стандардите, но Led Zeppelin избра да ги заобиколи правилата користејќи мала измама.
Ако сакате да бидете на радио, песната не смее да биде подолга од три и пол минути – правило што музичката индустрија го следеше долго време. Иако ваквите строги рамки веќе не се на сила и повеќето од денешните хит синглови не отстапуваат многу од тие долго усвоени минути, пишува Миксер.
Денес, редовно се среќаваме со долги песни. Ако не на радио, тогаш на Интернет и разни платформи за стриминг преку кои слушаме и откриваме музика. Но, во деновите кога немаше интернет, радиото и клубовите беа основно потекло на новата музика, па изведувачите, ако сакаа луѓето да ги слушаат, мораше да се вклопат во пропишаната рамка.
На своите почетоци, Led Zeppelin не можеше да се пробијат на радио, а должината на нивните песни била една од главните причини зошто радиостаниците првично ги игнорирале. Сепак, тие биле духовити и дојдоа до чудна и смешна (дури и груба) стратегија.
Имено, на задната страна на првото издание на нивниот прв запис „Led Zeppelin“ од 1969 година, заедно со песната „How Many More Time“, има (неточна) информација дека таа трае само 3:30 минути – што одговарало на тогашните барања и стандардните рамки на радио хитови. Но, песната со своите 8:27 всушност трае цели 5 минути подолго отколку што е напишано.
Сепак, идејата се покажа како наменска и иако не ги исполнуваше стандардите што ги почитуваа радио-уредниците во тоа време, песната се пушташе на бројни радиостаници. Гледајќи ги напишаните (лажни) информации за времетраењето, радио диџеите ја објавија песната, па, без оглед дали песната беше прекината на половина или ја оставија да свири до крајот, „How Many More Time“ и Led Zeppelin со мал трик го најдоа патот до многу слушатели.
Проучувајќи ја корицата на албумот, многумина денес сметаат дека станува збор за случаен пропуст што се случил при дизајнирањето и печатењето на албумот, но таа „грешка“, како што откриваат самите членови на бендот, била планирана и намерна. Тие не знаеја дали планот ќе успее, но немаа што да изгубат. Конечно, ако планот не успееше, тие знаеја дека можат да ги оправдаат погрешните информации токму со фактот дека понекогаш се појавуваат грешки во печатот. Интересно, стратегијата беше одобрена и од дискографската куќа.
Во подоцнежните реизданија на албумот, податоците беа заменети со вистински информации.
Неодамнешното истражување исто така потврди дека 3:30 минути се навистина идеални за слушателите да не ја менуваат станицата ако не им се допаѓа тоа што го слушаат, но исто така и за радиото – да остават простор за реклами.
