Што ако се е производ на руското разузнавање, голема измама чии цели се во интерес на Русија и нејзината сегашна војна против Украина?
Пред неколку дена Русија била сведок на огромен настан кој изгледал како реална и сериозна закана за режимот во Москва, до тој степен што руските власти биле принудени да преземат многу големи политички и безбедносни мерки.
Но, бунтот на групата Вагнер брзо завршил, спротивно на повеќето очекувања што биле изразени во тоа време. На прераното радување на Киев брзо му дошол крајот. Надежите на Украина за конфликт во Русија, што би го оддалечила од војната што не стивнува, се уништени.
Во тој контекст, украинските функционери и аналитичари влегоа во фаза на испрашување и калкулации, изнесувајќи помалку позитивни, па дури и негативни мислења и изјави. Тие, исто така, предупредиле на последиците од „инцидентот на бунтот“, врз основа на голем број причини кои предизвикуваат сомнеж за неговата вистинитост.
Неуспешен потег на Белорусија
Советот за национална безбедност и одбрана на Украина размислувала за старите несогласувања меѓу рускиот претседател Владимир Путин и неговиот белоруски колега Александар Лукашенко.
Големите несогласувања за внатрешната и надворешната политика на Минск стивнале во август 2018 година, кога повеќето земји од соседството и светот не ја признале победата на Лукашенко на претседателските избори, за разлика од Путин, кој ја искористил таквата ситуација за да го врати Лукашенко во своите редови. Подоцна извршил притисок врз него како единствена партија која го поддржува да остане на власт, како што сметаат Украинците.
Во тој контекст, Олексеј Данилов, секретар на Украинскиот Совет за национална безбедност и одбрана, изјавил дека „белорускиот диктатор е многу итра и бескрупулозна личност. Не ја исклучувам можноста Лукашенко да бил вмешан во дејствијата на лидерот на Вагнер, во планирањето на обидот за државен удар во Русија“, како што тој го опиша за Ал Џезира.
„Тоа не е исклучено“, вели политичкиот аналитичар Олександр Коваленко. „Инаку, која е тајната на односот меѓу лидерот на Вагнер, Евгениј Пригожин и Лукашенко и неговата брза реакција во посредништвото, како што е соопштено?
Коваленко додаде за Ал Џезира: „Ова мислење е поддржано од информациите кои кружат во медиумите денес, а кои укажуваат дека реакцијата на бунтот во Русија не е онаа што Пригожин сакал да го постигне на ниво на официјални лица и воени лидери. Исто така, тоа може да се види и од фактот дека само осум илјади негови војници биле подготвени да одат напред и дека не дошле на 200 километри од Москва како што всушност било најавено“.
Руската разузнавачка операција
Но, што ако сето ова е производ на руското разузнавање; голема измама чии цели се во интерес на Русија и нејзината сегашна војна против Украина?
Политичкиот блогер Андреј Судов зборуваше за тоа што мисли за овој став. „Она што се случи во Русија беше шоу во кое многу луѓе веруваа, што јасно се покажа преку неговиот брз крај. Целта е постигната без негативно влијание врз општеството и економијата“, рече тој.
Судов додаде: „Без разлика на степенот на несогласување меѓу Пригожин и министерот за одбрана Шојгу, не смееме да заборавиме дека Вагнер е руски производ и олицетворение на руската воена контрола на регионално и меѓународно ниво“. Затоа, бунтот на оваа група, доколку се случи, ќе биде погубен за неа и не може да заврши на толку едноставен и наивен начин“.
Своето мислење го потврдува велејќи дека на луѓето кои „специјалната операција во Украина ја нарекуваат војна“ им се заканува затворска казна до седум години. Што се однесува до обидот да се изврши воен удар, да се преземе контрола врз провинциите со милиони жители, да се соборат неколку авиони и да се заробат војници, се покажува дека ова е кривично дело за кое максималната казна е депортација во Белорусија“.
Идентификувајте и неутрализирајте ги „предавниците“
Според политичкиот аналитичар Олександар Јеременко, „Пучот е руска разузнавачка операција, чија цел е да се идентификуваат руските функционери чија лојалност е доведена во прашање, особено околу Путин, кој одговарал на повиците на Пригожин или го олесни спроведувањето на неговите наредби во чувствителните провинции што тој ги контролирал“.
Јеременко изјавил дека верува дека „судбината на овие предавници, како што ги гледа Кремљ, ќе биде позната во наредните денови, како што е смена од нивните позиции или ликвидација во лажни сообраќајни несреќи или во атентати за кои ќе се обвинат Украина или други начини, со дополнителна мобилизација против таа земја“, според неговото мислење.
Украинците втор ден по ред велат дека групи на вагнерови борци се испраќаат на источните фронтови каде што беснеат борби, од кои тие заминале пред востанието.
Ова го потврди Хана Маљар, заменик министер за одбрана на Украина. Меѓутоа, други стравуваат дека бунтот ќе биде изговор за префрлање на голем број специјални сили на други локации, со што повторно ќе се појави заканата за Киев од север.
Во овој контекст, политичкиот аналитичар Олександар Јеременко смета дека „белоруското посредување не дошло од никаде, бидејќи тоа е главната дестинација на бунтовничките сили на Вагнер“. Чеченските сили на Ахмад (наречени по чеченскиот водач Ахмад Кадиров) кои сакале да го задушат нивниот бунт во Ростов, сè уште не пристигнале и сите приказни одеднаш стивнаа“.
Јеременко го аргументира ова мислење со тоа дека „Полска најавила мобилизација на својата армија кога започнале активностите на Пригожин, иако е подалеку од Ростов и Москва отколку ние. Сепак, е сомнителна за бунтот и стравува од можноста овие сили да се преселат во соседна Белорусија“.
Уверувањата и ветувањата на Украина
Ако ова гледиште е точно, тогаш тоа го оправдува повикот на претседателот на Литванија, Гитанас Наузеда, да се зајакне источното крило на Северноатлантскиот договор (НАТО) во близина на Русија, Белорусија и Украина.
Ако ова мислење е точно, тогаш може да се разбере изјавата на командантот на украинските сили на север, генерал-полковник Серхи Најев, дека „ако непријателот се обиде да ја премине границата од Белорусија, тоа ќе биде еднакво на самоубиство“.
Наев исто така нагласи дека „ситуацијата во делот на операции на север се уште е стабилна и под контрола и дека засега нема мобилизација на непријателска опрема или персонал“.
Од друга страна, тој посочува дека „украинските сили продолжуваат да градат одбранбени утврдувања на границите кои се надгледуваат и штитат 24 часа на ден, седум дена во неделата“.
Ал Џезира
